Acceptatie is de bereidheid om te voelen wat je op dit moment voelt, te ervaren wat je op dit moment ervaart. Vaak zijn we geneigd om lastige emoties en gedachten te vermijden of ze weg te drukken, kortom ze te controleren (oa. door te piekeren). Vaak worden ze daardoor alleen maar hardnekkiger, en kost het ons veel energie om ze weg te duwen, zoals je probeert een bal onder water te houden...
Als we lastige emoties als angst, onzekerheid en somberheid accepteren, is hun invloed het minst groot, de duur minder lang en zijn we in staat tegelijkertijd toch het leven te leiden dat we graag willen leiden. Als we ons echter verzetten tegen psychisch leed, zijn we er (vaak) de hele dag mee bezig, stagneert het leven (we gaan lastige situaties vermijden), verspillen we onze energie en doen we intussen niet wat we graag zouden willen: genieten van het leven.
De belangrijkste vraag die we ons moeten stellen om uit deze impasse in ons leven te komen en om de richting van een waardevol leven in te slaan, is: Ben ik bereid om negatieve emoties te voelen? Ben ik bereid om me bang te voelen? Ben ik bereid om me eenzaam te voelen? Ben ik bereid om me onzeker te voelen? Ben ik bereid om me minderwaardig te voelen? Etc. En: ben ik dus bereid om me in situaties te begeven die deze gevoelens oproepen?
Wanneer je deze bereidheid ten volle hebt, kun je stoppen met het vechten of vluchten, met je dagelijkse worstelingen. Compromissen zijn uitgesloten. Je kunt alleen voluit leven, een waardevol leven leiden, wanneer je volmondig ‘ja' zegt tegen pijnlijke en lastige emoties, tegen het leven.
Hoe doe je dat, accepteren?
Hoe kan je daarmee beginnen? Stap-voor-stap. Lees hier hoe... Ook met een oefening die je gelijk kan doen als je op dit moment worstelt met een lastig gevoel.
Meer lezen over acceptatie? Dan raad ik je de bron aan:
‘Voluit Leven’ (Mindfulness of de kunst van het aanvaarden), E. Bohlmeijer en M. Hulsbergen, Boom Uitgevers (2009)